Wygląda na to, że Rootwaterowi spodobało się łączenie ciężkiego metalu z elementami muzyki ludowej z różnych zakątków świata. Na swojej pierwszej płycie umieścili przeróbkę żydowskiej pieśni weselnej "Hava Nagila" - na "Limbic System" kulturowych zapożyczeń jest już więcej. Kontynuacją pomysłu z "Hava Nagila" w prostej linii jest "Caje Sukarije". Tym razem muzycy na warsztat wzięli pieśń cygańską i oprawili ją ciężkimi gitarami. Elementy folkloru pojawiają się także w "Dorico", "The Nomad" i "Balcan Butterfly", jak również w krótkich przerywnikach "The Roots", "The Song of Revival" i "In Limbo". Ciekawostką jest zaśpiewany w całości po francusku utwór "Climchoque", w którym nie mogło zabraknąć dźwięków akordeonu.

Jednak w przeważającej części muzyka Rootwater mieści się w metalowym kanonie. "Back To the Real" i "War" to mocne przyłożenie w najbardziej bezpośrednim wydaniu przy pomocy najprostszych środków. "Catatonia" i "Limbic System" to więcej kombinowania z synkopowymi rytmami. W "The Lord of the Flies" Maciek Taff swobodnie przemieszcza się między szeptem, zawodzeniem, a krzyczącym barytonem. Dobre wrażenie sprawia "The Nomad" - stopniowo rozkręcający się od czujnego wstępu z dudami do porywającego finału ze starannie wyrzeźbionymi gitarowymi riffami.

Na dobre Rootwaterowi wyszła zmiana sekcji rytmicznej. Perkusista Artur Rowiński i basista Heinrich dbają o ciekawie zaaranżowany drugi plan piosenek. Wystarczy posłuchać nerwowych bębnów w "Catatonii", a także pokręconych rytmów w "Greed", buszujących na tle prostych gitarowych akordów.

Rootwater to nie pierwszy metalowy zespół, który szuka inspiracji wśród muzyki ludowej. Przed nim był i Soulfly i System of a Down, a u nas Sweet Noise (na płycie "Koniec wieku"). Mimo to teren ten jest jeszcze w dużej mierze niezbadany. Może dlatego "Limbic System" brzmi świeżo. A może po prostu dlatego, że jest to zwyczajnie kawał dobrej muzyki.