Lat temu, Panie, z 15, uwielbiałem czytać recenzje Dariusza Pucha w Morbid Noizz. Zwłaszcza okres gdy znów była moda na power metal i pojawił się wysyp wszelkich, gównianych piszczących o smokach i dziewojach kapel i Puch je musiał recenzować :) Potrafiłem się popłakać ze śmiechu.

Teraz rzadko jakiekolwiek recki czytam, jeśli już to tylko na rockmetal.pl więc pole badawcze mam ograniczone, ale chyba najbardziej lubię Megakruka. Widać, że ma swój styl (który można rozpoznać po pierwszych 2 zdaniach bez patrzenia na stopkę), który łączy i wrażenia emocjonalne i kwestie techniczne. Wulgaryzmy i porównania są, owszem, ale mi nie przeszkadzają bo użyte sa umiejętnie i w stosownym kontekście, nadając całości dodatkowej barwy. To podobnie jak u Bukowskiego (nie, to nie żaden recenzent ;) ) wulgaryzmy nie są celem a środkiem czy wręcz niezbędnym tłem dla opowieści i przesłania.

niezbędnym? nie żebym nie był szewcem jeśli chodzi o przeklinanie w życiu prywatnym...ale czy chcesz powiedzieć że bez przekleństw (częstych, nawet bardzo) nie da się napisać dobrej recenzji mającej klimat???

da siem, tyko po co?

Pisząc "niezbędnym" miałem akurat na myśli Bukowskiego i jego styl, który nie stroni od dosadnosci i wulgaryzmów, ale nie po to by zaszokować, ale by wyraziście zarysować tło i okoliczności wszystkich wydarzeń, a także by całość była wiarygodna w wykonaniu jego bohatera. Oczywiście można wszystko napisać pięknym gładkim językiem jak z Pani Domu, można jeść potrawy bez soli i pieprzu, można ubierać się tylko na szaro i jeździć samochodem 40 km/h, ale są okoliczności, które nie tylko pozwalają na wykraczanie poza ramy bon ton ale wręcz się o to proszą. Za takie okoliczności uważam charakter recenzowanej muzyki, treści jakie w niej są zawarte, a także sam niezależny charakter rockmetal.pl Jak dla mnie wszystko tu do siebie pasuje.

ja nie twierdzę, że niedopuszczalne - sam przeklinam jak alfons spod budki z tanim browarem

tylko czy konieczne? przekleństwa popełniane zbyt często tracą swoją magię

Krukowi zdarza się balansować na krawędzi i nie tylko o przekleństwa idzie ale ogólnie o liczbę kolokwializmów / szpaneryzmów / neologizmów i nie powiem - lubię poczytać co smażył nawet jeżeli są to impresje na temat narządów szatana

nothing personal Kruku, it's just business :)

a co mnie to, przecież nie mamy żaden wspólny biznes....

uwielbiam takie pieprzenie - "co mnie to obchodzi"... piszesz recenzje publicznie to nie sądzę, by Cię nie obchodziło co pomyśli czytelnik - inaczej napisałbyś ją sobie i schował do szuflady

To nie pieprzenie, już dojrzałem do pisania do szuflady, więc nie piszę już publicznie. Też mi coś.

M. Kruk "Lost Papers", 2066 Wyd. x-treme writings

taa chciałbyś wiedzieć gdzie to trzymam, takiego wała jak Polska cała.