"Kobitki nie moga grac metalu? Ten rodzaj muzyki zupełnie nie pasuje do kobiet? W ich wykonaniu metal nie jest metalem? Można by tak pomyśleć, ale każdy, kto widział cztery dziewczęta z grupy Drain podczas tournee z Clawfinger wie, co oznacza "Woman-Power". Ta żenska formacja wcale nie musi sie wstydzic swego grania, robi to lepiej od niejednego meskiego zespołu. Są bez kompleksów, bezkompromisowe i do tego autentycznie piękne... Pod względem urody to chyba najładniejszy zespół świata." Metal Hammer PL, Maj 1996

Martina Axen (perkusja) i Flavia Canel (gitara) graja razem od 12 lat. W 1991 zetkneły się z Anna Kjellberg (bass) i nawiązały z nią współpracę. Początkowo w Drain wokalem był mężczyzna, niestety miał on za mało czasu, by całkowicie poświęcić się zespołowi, z tego powodu współpraca z nim została zerwana. Po wielomiesięcznych poszukiwaniach męskiego kandydata, na stanowisko wokalisty, zdecydowano się na... dziewczynę. A konkretnie na Marie Sjoholm.

Po intensywnym tworzeniu kompozycji i całej masie koncertów, Drain (w wolnym tłumaczeniu kanał, ściek) podpisał kontrakt z firmą MVG Records. Było to w marcu 1994 r. Pod koniec lata 1995 na rynku pojawiła sie pierwsza EP-ka zatytuowana "Serve The Shame". A na początku 1996 duża płyta "Horror Wrestling". Nazwa albumu związana jest z tekstami, gdyż, jak to mówi ich główna autorka, pani Axen: "Mówią one o codziennej walce o przetrwanie". Od niej pochodzi też połowa wszystkich pomysłów i melodii.

Teledysk do jednej z piosenek, a mianowicie "I Don't Mind" był kręcony w Los Angeles pod okiem Waynea Ishama, człowieka odpowiedzialnego za "Enter Sandman" Metalliki. W 1996 roku Drain gościł w Polsce na Metalmanii, jako support Fear Factory. Dziewczyny wcześniej koncertowały po Europie z Clawfingerem. Od lutego 1997 Drain koncertuje po Ameryce Pn. Najpierw wystepował z Sister Machine Gun i Type O Negative. W lipcu był jednym z zespołow na Ozzfest, gdzie wystepowały min. takie sławy jak: Machine Head, Pantera, Black Sabbath, Ozzy, Fear Factory, Downset, Marylin Manson. W sierpniu dziewczyny koncertowały z Machine Head i Corrosion of Conformity. Aktualnie (początek września) dziewczyny grają z Corrosion of Conformity i Karma to Burn. Pod koniec września odbędzie się pare ich koncertow na Florydzie w towarzystwie Life of Agony.

Ich "Horror Wrestling" jest w czołówce najlepiej sprzedających sie albumów metalowych w USA. Zespól musiał zmodyfikowac nieco nazwe na Drain S.T.H., ponieważ w USA istnieje już kapela o nazwie Drain. Skrót S.T.H. jest oznaczeniem międzynarodowego portu lotniczego w Sztokholmie, choć można go też tłumaczyć jako "Straight To Hell" (Prosto do piekła). Dystrybutorem Drainu w Skandynawii jest MVG Records, w Europie, Azji i Australii Warner Music (w Polsce niestety płyty Drain są prawie nieosiągalne), w Amerykach do niedawna dystrybucja zajmowała się The Enclave, ale jako jedna z filii EMI została zamknięta przez ten koncern. Dziewczyny narazie (sierpień 1997) są bez dystrybutora, ale podobno pod swoje skrzydła ma je wziąć Virgin. Drain planuje pozostać w trasie koncertowej po USA do świąt Bożego Narodzenia. Póżniej wracają do rodzimej Szwecji (Sztokholmu) i biora się za komponowanie nowych utworów i nagrywanie nowej płyty. Miejmy nadzieję, że ich trasa koncertowa, promujaca nowy krążek, nie ominie także Polski.

Złośliwi twierdzą, że Drain S.T.H. to babskie Alice in Chains. Nie jest to do końca prawda, rzeczywiscie w ich muzyce słychać troche Alicje, ale dziewczyny wytworzyły swój własny styl i specyficzny klimat muzyczny. Dużo tu brutalnych gitar, a teksty nie ustępują muzyce. Miłośnicy bluzgów w piosenkach bedą rozczarowani, bo tu nie padają żadne "motherfucker", "fuck" czy "shit", które mają brutalizować teksty. Piosenki Drainu są ciężkie, bo pełno w nich przygnębienia, smutku i zagubienia. Zespół nazywa się właśnie Drain, bo jak mówi Martina Axen: "Taka nazwa pasuje do muzyki i tekstów".