hehe ano widzisz, a ja chciałbym mieć 400 płyt z tego okresu ale (póki co) tyle chyba nie mam :)

Moze nie bede obiektywny, bo to muzyka mojej młodości. Ale nawet jesli to przecież rozkwit death, death-doom, druga fala black (w tych trzech gatunkach wielkie płyty!), grunge (chociaz tego w sumie niewiele słuchałem), rock i metal klimatyczny (wielkie płyty!) , metalowa awangarda. Nawet wielcy lat 70. nagrywali wtedy ważne płyty (np. Camel, flojdzi i Waters). Nawet DM na rocka sie nawrócili ;)
Tez nie mam takich statystyk, ale wcale bym sie nie zdziwił, gdyby 30-40% moich płyt było z lat 90.
Nie, nawet jak nie jestem całkiem obiektywny to trzeba byc ciut głuchym :) (albo po prostu słuchać innych gatunków), zeby powiedziec, ze to słabe lata dla rocka, a metalu w szczególności

Może za mało poznałeś muzyki, dla mnie jedna z lepszych dekad, o ile słucha się czegoś więcej niż mainstreamu, ale i w nim były fajne rzeczy, jak np: grunge.

Aby nie prowokować dalej komentarzy o obiektywności:
1. IMO = moim zdaniem. A moje zdanie jest mojsze, od Wajszych :-)
2. Jestem już dość przygłuchy, mea culpa, mea maxima culpa.

Hehe, mainstream to grunge właśnie, którego jakoś nie jestem fanem. A jak chodzi o lata 80-te, to scena undergroundowa (metalowa) była potężna. Fakt, na youtube ciężko to znaleźć, bo można to było poznać jedynie z autopsji - "na żywca". Wtedy niełatwo było nagrać demówkę - teraz to może zrobić każdy. Panuje jakieś dziwne przekonanie, że przed erą internetu Ziemia była płaska i panowały na niej ciemności. Otóż tak nie było. W latach 90-tych (znów wytłuszczę - IMO) metal zjadał własny ogon. Rozwój doom/death to koniec lat 80-tych, właśnie w podziemiu, do którego dostęp obecnie jest bardzo ograniczony i mocno wyrywkowy. W latach 90-tych nic spektakularnego się nie stało, poza:
1. Tom Waits "Bone Machine"
2. Ozric Tentacles "Erpland"
3. Emperor "In the Nightside Eclipse" (jakaś mainstreamowa kapela też być musi).
4. Niemal każda płyta po 94 roku jest spektakularnie spieprzona, jak chodzi o produkcję. Dopiero teraz na niemieckiej scenie dethowej/doomowej pojawiają się albumy nagrane po bożemu, jakkolwiek dziwnie by to nie zabrzmiało w tym kontekście.

Bez urazy z ta głuchotą ;)
Ale co do reszty tematu (vide zjadanie własnego ogona przez metal w pierwszej połowie 90.) to raczej sie nie dogadamy. Ale czy musimy? :)
Rock i metal żyje (choćby i w podziemnej przeszłości ;) ) i z tym sie chyba obydwaj zgodzimy
Pozdrowienia

Najczęściej dlatego, że kupuję płyty, które już słyszałem i po prostu chciałem mieć na półce.

Mam....Ostatni Morbid Angel. Wszyscy powiedzieli, że dicho i chujowe więc nie odpakowywałem nawet :)

Też ;)
wydanie w metalowym pudełku, zafoliowane.

Racja "Mnie się podobają melodie, które już raz słyszałem" (cyt.inż.Mamoń) :))