Dystans to słowo klucz, którego mi brakowało. Dotyczy ono "Ulicznego wojownika" i japońskich filmów z Godzillą z wytwórni Toho. Tych powstałych po genialnym i poważnym oryginale z 1954 roku. Ogląda się to z nastawieniem na dobrą zabawę, a nie jakieś psychologiczne dyrdymały. Przecież "Uliczny wojownik" to jedna z najlepszych niezamierzonym komedii wszech czasów. Mimo, że to oficjalnie film sensacyjny.

Literowa errata - "niezamierzonych" chciałem napisać.

No nie, z tym kryzysem kina sci-fi się nie zgodzę. To prawda, wychodzi wiele głupkowatych, opartych na efektach blockbusterów, ale tak jest odkąd pamiętam (tylko efekty są coraz lepsze), a i niektóre z wymienionych przez Ciebie klasyków wpisują się od biedy w ten nurt. A jak zawsze obok nich wychodzą rzeczy warte uwagi, np. z ostatniego okresu "Nowy początek" czy "Blade Runner 2049", wcześniej np. takie "Ex Machina" czy "Interstellar", ale i seriale - polecam, jeżeli nie widziałeś, Netflixowy "The Expanse", zwłaszcza pierwszy sezon. To wszystko kino nie tylko dobrze zrealizowane i na swój sposób efektowne, ale też klimatyczne i niegłupie (no dobra, końcówka Nolanowego "Interstellar" jest pod tym względem dyskusyjna:)) A jest i sporo ciekawych rzeczy o mniejszym budżecie, już nie zawsze efektownych, ale czasami też wartych obejrzenia właśnie z uwagi na niegłupie pomysły i klimat.

Co do sondy - rzadko oglądam filmy więcej niż raz, w przeciwieństwie do muzy to raczej przyjemność jednorazowa, zresztą zbyt wiele rzeczy jest zawsze do obejrzenia, żeby wracać do już widzianych.

Masz trochę racji. Nie miałem na myśli, że teraz się robi tylko szajsowe filmy s-f co do jednego, tylko, że w przeważającej większości takie się dziś robi. Zamiast słowa "tylko" powinienem użyć słowa "przeważnie". Co nie zmienia faktu, że dawniej było lepiej.

Z nowego sci-fi polecam też serial "Czarne lustro". Osobiście bardzo nie lubię seriali, ale ten jest naprawdę wart polecenia. Takie trochę bardziej intelektualne lekkie science fiction. Spróbuj.

Z "Czarnego lustra" obejrzałem pierwsze dwa sezony i rzeczywiście jest godne polecenia. To bardziej zbiór niezależnych krótkich form niż serial w pełnym tego słowa znaczeniu (może dlatego Ci się podoba) i z tego też wynika jego jedyna większa wada - jest nierówny, niektóre odcinki są bardzo fajne, inne słabsze. Ale na pewno obejrzę też resztę, bo po prostu warto.

Uwielbiam oryginalnego "Łowcę androidów". A także "Batmana" z 1989 roku.

Też lubię oryginalnego "Łowcę androidów" - mam go na DVD :) Ale na tym nowym ledwo wysiedziałem w kinie - taka nuda :(

Co do oryginału "Blade Runnera" pełna zgoda, to jeden z najważniejszych filmów w historii gatunku. Ale mi nowy też się naprawdę podobał i wyszedł zaskakująco udanie, chociaż prawie nikt w to nie wierzył.
Co do Batmanów - wolę te późniejsze Nolana, zwłaszcza "Mrocznego Rycerza" oczywiście. Wcześniejsze, w tym ten z 1989 r., były dla mnie trochę za bardzo przerysowane, chociaż zdaję sobie sprawę, że wynika to po pierwsze z charakteru komiksowego źródła, a po drugie, w przypadku tego pierwszego, z osobowości reżysera, bo Burton ma to chyba we krwi i normalnych filmów po prostu nie robi:)

W R. Scotta bym nie wierzył, ale w Villeneuve'a wierzyłem.
Co do Batmana: wszyscy jesteście w błędzie, bo najlepszy był film z 1966 r. Gumowy rekin i poświęcający życie morświn na zawsze pozostaną w mojej pamięci ;)