Wszystko ma swój początek i koniec, to naturalna kolej rzeczy. Czasami zamknięcie rozdziału stanowić może prawdziwe wyzwanie i tak właśnie było w tym przypadku - była to najtrudniejsza decyzja w moim życiu.

Traktowałam ten zespół z pasją i myślałam, że zostanę w nim aż po kres swoich dni. Dziś jednak moja podróż z Nervosą dobiegła końca.

Nigdy nie zapomnę tego uczucia ekscytacji, jakie towarzyszyło nam na początku, tej chęci podbicia świata, uroku pisania pierwszych tekstów, wypuszczenia pierwszego klipu i debiutanckich nagrań, wreszcie pierwszego wyjścia na scenę poza granicami naszego kraju, naszego kontynentu. Będę hołubić również wspomnienia tych ciężkich chwil, dzięki którym udało nam się rozwinąć i nauczyć nowych rzeczy. Spoglądając wstecz na coś, co z embriona ewoluowało w jedną z najbardziej znanych kapel z Brazylii, czuję się spełniona. To był trudny kawałek chleba, ale wart każdej poświęconej minuty.

Dziękuję Nervosie i wszystkim, którzy mnie wspierali. Bez was to wszystko nie byłoby możliwe. Pomogliście spełnić marzenie czternastoletniej dziewczynki o własnym zespole.

Mimo to, nadeszła dla mnie pora, aby ruszyć dalej. Wierzę, że należy wkładać serce i najlepsze chęci we wszystko, co robimy. Kiedy przestajemy odczuwać ekscytację, niezależnie od powodów, dalsze brnięcie w to nie byłoby uczciwe ani wobec siebie, ani wobec was. Oczywiście, moja chęć rozstania z kapelą nie pojawiła się dnia na dzień. To była ciężka decyzja, ale podjęłam ją z przyczyn osobistych.