zaloguj się | nie masz konta?! zarejestruj się! | po co?
rockmetal.pl - rock i metal po polsku piątek, 29 marca 2024

recenzja: Kreator "Phantom Antichrist"

24.02.2013  autor: Megakruk
okładka płyty
Nazwa zespołu: Kreator
Tytuł płyty: "Phantom Antichrist"
Utwory: Mars Mantra; Phantom Antichrist; Death To The World; From Flood Into Fire; Civilization Collapse; United In Hate; The Few, The Proud, The Broken; Your Heaven, My Hell; Victory Will Come; Until Our Paths Cross Again
Wykonawcy: Mille Petrozza - wokal, gitara; Jurgen "Ventor" Reil - instrumenty perkusyjne; Christian "Speesy" Giesler - gitara basowa; Sami Yli-Sirnio - gitara
Wydawcy: Nuclear Blast Records
Premiera: 1.06.2012
Subiektywna ocena (od 1 do 10): 8

"It's getting closer. Follow my friend, Endorama is crushing you, This the end. Expect no mercy, Just understand, Endorama comes for you. This is the end" - wył lata temu na kontrowersyjnej (swoją drogą całkiem niezłej) "Endoramie" Mille Petrozza wespoł z Tillo "mam lateks na dupie" Wolfem. O tak, coś w tym jest. Kto pamięta tamte czasy, kiedy Kreator rozpaczliwie (bądź nie) szukał pomysłu na swoje nowe "ja", wie o czym piszę. To mogło się źle skończyć. Ale zaraz, zaraz, jako rzecze myśl obiegowa "czasem trzeba coś zrównać z ziemią, żeby zbudować coś nowego i wartościowego". W przypadku Petrozzy chodziło zdaje się o sprowadzenie do parteru "thrashmetalowej" sławy, w jaką obrósł na przestrzeni lat, by ostatecznie odbić się od dna własnej legendy i powrócić w stylu znanym z "Violent Revolution" i kolejnych krążków. Krążków, na których, mimo iż znajdujemy stary dobry Kreator, to jednak istotnie stuningowany, upstrzony we wręcz heavymetalowe barwy oraz iście "szwedzką" melodykę oraz chwytliwość. Na szczęście bez przesady, z wyważeniem i... klasą, kontynuuje tę drogę "wyjściowego metalowania" "Phantom Antichrist" - najnowsze dzieło Niemiaszków (i jednego Fina). Nie warto nawet rozwodzić się nad problematyką kolejnego braku powrotu do czasów mordowania thrashem znanym z "Endless Pain" i "Pleasure To Kill" (dla każdego - w tym fanów Lacrimosy - Kreator zaczął i skończył się w innym miejscu), tylko oddając nadmiar ciśnienia do ubikacji, skupić się nad zawartością netto ostatniego materiału. Bo o tym, że jest super, zajebisty, ekstra i ma fajną "kororowom" okładkę w dwóch wersjach już chyba wszyscy wiedzą.

Płytę otwiera rozmarzone intro "Mars Mantra", które mimo swej szybującej w przestworzach, lekkiej niczym wedlowskie ptasie mleczko atmosfery nie jest w stanie wyprowadzić mnie w pole. Koniec końców "...Kill" też jakieś wprowadzenie miało, więc wiem, że zaraz ktoś mi przypierdoli, ale chwilowo skupiam się na brzmieniu, które zachwyca. Głęboki, przestrzenny sound wprowadza nas w rzucony parę sekund dalej na pożarcie utwór tytułowy, początkowo rozkręcony riffem, mi osobiście kojarzącym się z najbrutalniejszym kawałkiem w historii grupy Metallica, czyli "Fight Fire With Fire". To jednak zaledwie promil tego, co ma do zaproponowania, bo ten fragment trwa jedynie 3 sekundy, jak dobrze obliczyłem, potem Petrozza obsypuje nas już mieszanką dobrze znanego, kreatorowego mielenia gitarą, wokalnego szwargotu (który mimo iż zawiera "angielskienteksten", to i tak brzmi hmm... po niemiecku) oraz wyrywającej z butów, epickiej melodyki. Kawałek mknie niczym strzała Winnetou z któregoś ze starych szwabskich westernów, lecz przy okazji dzieje się w nim naprawdę sporo, a wpleciony przestój i przeszeregowanie motorycznych riffów w środku jego trwania to już mistrzostwo świata. Pała sama lata, że tak sobie zrymuję. Nieco bardziej konwencjonalnie brnie dalej na front "Death To The World", gdzie lwią część numeru stanowi rytmiczne punktowanie po masce przy defiladowym skandowaniu - "Śmierć Światu", jednak przestój i zawieszenie akcji w połowie jego trwania, po którym następuje solówkowy atak i lewitujące, gitarowe wyjście z sytuacji, uzupełniające obraz niemieckiej techniki i systematyczności działania i wynoszące całość do miana metalowego minidzieła. Jako diehardowi Megadeth i już po prostu zwykłemu fanowi muzyki Metalliki, niesamowicie siada mi też kolejny evergreen "Phantom Antichrist" - "From Flood Into Fire", który garściami czerpie ze sztandarowego "In My Darkest Hour" Rudego Mistrza, zaś rewelacyjne przeplatanie zrywów oraz lirycznych fragmentów (w tym znów genialne solo) nie ustępuje najlepszym pomysłom The Four Horsemen z czasów, gdy ich rumaki galopowały w rytm płyt "Master Of Puppets" czy "Ride The Lightning" - tj. potrafiły zarówno jebnąć z kopyta, jak i z kardiochirurgiczną precyzją schwycić za serce.

Mniej więcej po tym samym torze budowania kompozycji porusza się pozostała część "Phantom Antichrist", z której spokojnie można wyróżnić punkowy "Civilisation Collapse" z kotłowaniem Ventora przypominającym wąglikowy "Indians" i porywającym refrenem skrojonym pod względem melodyki na takie nowe "Violent Revolution", dalej "United In Hate" - w którym akustyczne granie wprowadza w battery'owo - damage'owo - dyerseve'owe nawalanki podparte znakomitym rykiem Petrozzy w wyższym rejestrze, kojarzącym się z pikowaniem atakujących Stukasów, czy zgrabny finał "Until Our Path Cross Again", zdradzający wyraźne inspiracje... Iron Maiden.

Taka kreatorszczyzna nie może się nie podobać. "Phantom Antichristem" - pod względem dynamiki, brzmienia, technicznych pochodów, rewelacyjnych solówek - miota, tam miota, napierdala z lewa na prawo niczym szatanem. Petrozza w kompozycjach miesza swoje własne wynalazki, z najlepszymi wątkami zaczerpniętymi z twórczości mega klasyków thrashu zza oceanu, na dokładkę fundując przejażdżkę po gryfach gitar na iście szwedzką modłę, w ten sposób oddając hołd metalowi lat 80 - 90. Przy tym brzmi to wszystko spójnie i zaskakująco nowocześnie, świeżo.

Po zaznajomieniu się z recenzjami "Pahantom..." trochę obawiałem się spotkania z nim, a konkretnie z odtrąbioną na wszystkie strony świata melodyką. Spodziewałem się kolejnej wizyty w amerykańskim gimnazjum na modłę Trivium czy ostatniego wcielenia Machine Head, którym Rob Flynn robi wszystkich na około w chuja, w przebraniu oldschoola serwując różowe pączki i groch z kapustą popity coca - colą. Nic jednak z tego - Kreator wiejskich gimnazjalistów nie odwiedza, starannie odważa składniki i z maestrią łączy je w niczym nie przedobrzając.

Trzeba na koniec jednak wypomnieć maleńką przeginkę, która daje się tej płycie we znaki w drugiej połowie jej trwania - czyli mogącą zirytować manierę stosowania samopowtarzalnych zagrywek, jak te w początkach "The Few, The Proud The Broken" i "Your Heaven My Hell". Jak dla mnie płytę można by bez żadnej straty skrócić o te dwie głowy i pozostając w ramach 8-piosenkowej metallicowej strategii z "MoP" i "RTL" zadać cios śmiertelny, miast niepotrzebnie pastwić się na i tak rzuconym na kolana słuchaczem.

Tak czy siak, potężny, wspaniały, metalowy wygar w najlepszej tradycji grania, obleczony w oczojebny (co nie oznacza w tym wypadku zły) lifting. Ta płyta jest trochę jak obecny, niemiecki przemysł samochodowy. Choć z zewnątrz odchodzi od twardego germańskiego standardu i stylistyki, uatrakcyjniając wygląd pojazdów na koreańską modłę, to pod maską wciąż grzmią rewelacyjne silniki V ileś tam, którym mało kto jest w stanie dotrzymać kroku. O tym niech nie zapominają konserwatyści, czyt. fani pierwszych dwóch krążków Kreator, nim pochopnie spuszczą "Phantom Antichrist" w kiblu.

Komentarze
Dodaj komentarz »
re: Kreator "Phantom Antichrist"
Marcin Kutera (wyślij pw), 2013-10-29 17:31:09 | odpowiedz | zgłoś
Kurna, piękny album. Dzisiaj go sobie znów zarzuciłem.
Niemiecki profesjonalizm, niczym godzina w zegarku szwajcarskim.
Niemcy w pewnych dziedzinach są poprostu nie do zajechania - w muzyce też niestety są wykurw.. ści.
Ten album jest tego dowodem.
re: Kreator "Phantom Antichrist"
wac
wac (wyślij pw), 2013-10-29 17:43:55 | odpowiedz | zgłoś
dlaczego "niestety"?
re: Kreator "Phantom Antichrist"
Marcin Kutera (wyślij pw), 2013-10-30 10:33:23 | odpowiedz | zgłoś
ok to może i stety
re: Kreator "Phantom Antichrist"
Strachu (gość, IP: 164.126.106.*), 2013-08-05 18:43:53 | odpowiedz | zgłoś
Dziwne że tylko 8/10. Płyta jest świetna.
Albumik pierwsza klasa
BorysBestia
BorysBestia (wyślij pw), 2013-06-11 15:30:25 | odpowiedz | zgłoś
Dobrze, że trafiłem na tę płytę, bo już zaczynałem się bać, że moi rodzice - którzy lata temu zapewniali mnie, że "kiedyś z tego odmóżdżonego hałasu wyrośniesz" - mieli jednak rację. Ostatnimi czasy rzadko co mnie w tym gatunku rusza, że o przesłuchaniu jakiejś płyty od deski do deski za jednym zamachem nie wspomnę, ale taki "Phantom Antichrist" piłuję po kilka razy na dzień już od paru miesięcy i dalej ten materiał ściska mi wora. Materiał mocarny, zagrany z werwą godną nastolatków, epicki, melodyjny i bardzo przebojowy. Żadnych wypełniaczy tutaj nie ma, za to hiciorów tyle, że aż trudno wybrać ulubiony kawałek. I pomyśleć, że nigdy się nimi nie interesowałem, eh - ale chyba trzeba mi było po prostu takiego "Phantom Antichrist".
re: Kreator "Phantom Antichrist"
universal_soul (gość, IP: 31.81.42.*), 2013-03-21 12:35:07 | odpowiedz | zgłoś
Najlepsza plyta Kreatora. 8/10 rozumiem doskonale bo poziomu burzuma to nie trzyma (huhu) ale jakos daja rade. Jeszcze 10 lat i moze sie naucza
re: Kreator "Phantom Antichrist"
Robsonek (wyślij pw), 2013-02-28 19:32:38 | odpowiedz | zgłoś
Rewelacyjny album i recenzja też fajna choć te porównania do Mety i Megadeth trochę nietrafione bo Kreator ma swój niepowtarzalny styl i ja tam wielkich podobieństw nie słyszałem;)
re: Kreator "Phantom Antichrist"
vonsmroden
vonsmroden (wyślij pw), 2013-02-28 18:16:42 | odpowiedz | zgłoś
Panie, a gdzie recenzja Pinnacle Of Bedlam
Suffocationa, rzecz urywa jaja!
re: Kreator "Phantom Antichrist"
wac
wac (wyślij pw), 2013-03-02 18:00:02 | odpowiedz | zgłoś
na Sputniku będą pewnie ze 3
re: Kreator "Phantom Antichrist"
Marcin Kutera (wyślij pw), 2013-02-28 12:17:14 | odpowiedz | zgłoś
jak dla mnie rewelacyjny album stawiam go na linii z Extreme Aggression
« Nowsze
1

Oceń płytę:

Aktualna ocena (165 głosów):

 
 
83%
+ -
Jak oceniasz płytę?

Materiały dotyczące zespołu

Lubisz tę plytę? Zobacz recenzje

Black Sabbath "13"
- autor: Dominik Zawadzki

Led Zeppelin "I"
- autor: Piotr Karasiński

Testament "Dark Roots Of Earth"
- autor: Szamrynquie

Megadeth "Endgame"
- autor: Megakruk

Metallica "Master Of Puppets"
- autor: Tomasz Kwiatkowski
- autor: Qboot

Napisz recenzję

Piszesz ciekawe recenzje płyt? Chcesz je publikować na rockmetal.pl?

Zgłoś się!
Jak uczestniczysz w koncertach metalowych?