Szwedzkie objawienie Scar Symmetry, rok po premierze debiutanckiego albumu, uraczyło nas wydawnictwem o złowieszczej nazwie "Pitch Black Progress". Mówię "uraczyło", gdyż o lepsze sformułowanie naprawdę trudno. Każdemu, kto mógłby pomyśleć, że wydanie dwóch albumów w przeciągu roku nie może wróżyć niczego dobrego, mówię: nic bardziej mylnego.

Kwintet z Avesty, pod genialnym przewodnictwem muzycznym duetu Jonas Kjellgren i Per Nilsson oraz pieczą merytoryczną Henrika Ohlssona, tworzy album, który łączy w sobie absolutnie wszystko, co ktokolwiek mógłby lubić w metalu. Ciężkie gitary - są. Wspaniała perkusja - jest. Growl nie z tej ziemi - również jak najbardziej. Chwytliwość piosenek - no a jakże! Nie zabraknie miejsca nawet dla wpływów klasycznego heavy z lat 80 oraz słodkiego, czystego wokalu rodem z zespołu powermetalowego.

Album otwiera singlowe "The Illusionist" podniosłym klawiszowym motywem, jednak po tym krótkim wstępie nadchodzi prawdziwy huragan. Niezapomniana melodia, najgłębszy i najbardziej monstrualny growl w melodic death metalu oraz solo, takie jak wszystkie, dzięki którym Per Nilsson ma przydomek "Shredoholic". Następne ścieżki również nie zawodzą, bombardując nas potężnymi riffami i ciężką perkusją, a ich refreny zapisują się w pamięci na długi czas już po pierwszym przesłuchaniu. Tytułow kompozycja to typowy deathmetalowy baraż, toczący się średnim tempem niby buldożer. Bardzo dobre do headbangowania. Kolejne "Calculating the Apocalypse" to utwór thrashowo - deathowy, z okrutnymi wręcz riffami, niepozbawiony jednak melodii, co udowadnia w bridge'u i refrenie. Ścieżka nr 6 mogłaby być kolejnym singlem, słuchając jej sami czujemy się, jakbyśmy chodzili z głową w chmurach "24/7". Żeby nie rozpisywać się zanadto, wspomnę jeszcze tylko o siedmiominutowym opus "The Kaleidoscopic God", który być może jest najlepszym utworem albumu, melancholijnym "Oscillation Point" oraz przedziwnym, hipnotyzującym wręcz zamykaczu albumu - "Deviate from the Norm". Każda kompozycja na tej płycie jest czymś niesamowitym i godnym przesłuchania. Zazwyczaj nie będziemy skakać po ścieżkach, tylko słuchać go od deski do deski.

W czasach, gdy melodic death metal może polegać już tylko na Dark Tranquillity, Scar Symmetry jest nowym, wspaniałym tchnieniem świeżości w gatunek. Mimo iż zespół jest nowy, nie tylko "rywalizuje" z mistrzami gatunku, Soilwork i In Flames. Zdecydowanie te zespoły bije, na pewno albumy wydane po roku 2002. "Symmetric in Design" było już "czymś", "Pitch Black Progress" jest "czymś" jeszcze większym. To objawienie melodic death metalu, ten album zostanie klasykiem.