Wg mnie płyta dobra, trochę gorsza od poprzedniczki, ale i tak jestem pozytywnie zaskoczony.
Ta płyta się sprzeda świetnie, gdyż to Metallica, ale też z tego powodu będzie najbardziej krytykowana. Taki urok bycia legendą.

Natomiast krytyka zawsze jest gdy coś wydaje wielki zespół, który jeszcze budzi emocje. Gdy nagrywali coś podobnego do thrashu to było źle, teraz nagrali coś w stylu (Re) Loadów i też jest źle.

W ciągu ostatnich kilku lat widziałem co najmniej kilkanaście komentarzy, że byłoby fajnie, gdyby na koniec kariery zagrali coś w stylu Load. I to się stało - emerytura coraz bliżej. Faceci mają ok. 60 lat na karku i lubią zmieniać style.

A co to w ogóle za porównania z obecnym Megadeth czy Overkill? Oni grają inne gatunki muzyczne.
Nowa płyta buja, ma świetne momenty, masę melodii i charyzmatyczny wokal Heta. Sentyment? Tak!

Po pierwszym przesłuchaniu miałem ochotę odpalić sobie ponownie tylko jeden kawałek a był to "Shadows follow". Płyta jest lepsza od tej tragedii sprzed sześciu lat, ale poprzeczka nie była zbyt wysoko zawieszona. Ogólnie nie ma biedy. Słychać , że James chce dać z siebie jak najwięcej i wokale są na prawdę dobre. Myślę, że gdyby ta płyta wyszła po czarnej to dziś nikt nie miałby bólu dupy.

Nowy Overkill ich rozjeżdża, jak walec.

Mam taki problem z nowymi plytami Overkill, Mety, IM, Megadeth, czy innych dinozaurow, ze nawet po kilkunastu przesluchaniach nic nie zapada w pamiec. Po prostu plyta odfajkowana, wyznawcy doznaja orgazmu, kasa wpada, trasa rusza, natomiast gdyby taki material zostal wydany 30 lat temu, to nikt nie zwrocilby na niego uwagi. Owszem, jest to mile dla ucha, moze leciec sobie w tle, ale nie sa to rzeczy, ktore sie chetnie przesluchuje ze skupieniem i uwaga...

Zgadzam się, aczkolwiek na każdej z tych płyt znajduję parę kawałków, które są na prawdę dobre i nic więcej. To są artyści, którzy graja już ponad 40 lat, swoje już nagrali, teraz tylko kontynuują. Wbrew pozorom skomponować coś na prawdę dobrego, zapamiętywalnego nie jest łatwo. Takim utworem jest "Lux Aeterna" z najnowszej Mety, reszta albumu już tak nie chwyta.

Dokladnie tak jest. Jednym uchem wchodzi drugim wychodzi i fajnie sie tego slucha, powiedzmy bo wieje nuda, ale w glownie nie zostaje nic.
Granie dla grania.

Słucham i jest lepsza od poprzedniej. Jednak mnie to nie porywa. Nie ma szczerości. Brak pomysłów, brak spójności. No i żaden numer nie zostaje mi w głowie.
Przy nowym Megadeth ciężko siedzieć spokojnie. Meta odeszła zbyt daleko od siebie. Tak bym to ujął.

Zgadza się, od lat płyty Mety to produkty marketingowe. "72 Seasons" na dłuższa metę (nomen omen) ta muzyka męczy a nie zaciekawia. Wokale Hetfielda robią wrażenie, niemniej same melodie wydaja się być wymuszone. Sola Hammetta - w jeden deseń i rytmika, jak z generatora AI.

Na Interii jest już recenzja. Jej tytuł mówi wszystko - "Gdy cię memła bezzębny pies" :) Podobno straszne męczenie buły.